۱۳۸۶ اسفند ۱, چهارشنبه

ذخيره اطلاعات دو ميليون كتاب در فضايي كمتر از يك تمبر پستي (POST 7)

Nanospin عنوان پروژه‌اي است كه با هدف استفاده از نانوذرات براي ذخيره اطلاعات، به صورت مشترك ميان شركايي بين‌المللي از كشورهاي اروپايي اجرا خواهد شد....اين شركاء دانشگاه Leicester انگلستان، مركز ملي تحقيقات علمي يونان،‌ دانشگاه Sumy اوكراين، انجمن ملي ايتاليا (CNR-ISM)، دانشگاه بارسلوناي اسپانيا و NT-MDZ در روسيه مي‌باشند.
در اين پروژه كمپلكس‌هاي نانوذره‌يي فلزي توليد مي‌شوند.
اين نانوذرات داراي هسته فلزي و يك يا چند لايه از فلزات فرومغناطيس يا آنتي‌فرومغناطيس، جهت كنترل خواص مغناطيسي فلز مي‌باشند. اين كمپلكس به نام نانوآنيون معروف است و كاربردهاي وسيعي در پزشكي، حافظه‌هاي مغناطيسي و ادوات كوانتومي دارد.
اين خوشه‌هاي چندلايه با تراكم فلز در قطرات هليوم مايع به دست مي‌آيند. اين قطرات با انبساط مايع هليوم درون خلاء حاصل مي‌شوند و با عبور از درون يك محفظه مطابق شكل، بخارات فلزي معلق درون محفظه را جذب و تشكيل خوشه مي‌دهند. ذرات درون مايع به هم ديگر رسيده،‌ سرد شده و منعقد مي‌شوند، كه اين فرآيند كمتر از چندميكروثانيه به طول مي‌انجامد.
زمان عبور هر قطره از هر سل چند ميلي‌ثانيه است و با توجه به اين كه زمان انعقاد چند ميكروثانيه است، قبل از خروج قطره از هر سل و ورود به سل بعدي يك لايه از جنس همان فلز موجود در سل اول روي قطره منعقد مي‌شود. با اين روش مي‌توان چند لايه مختلف را جداگانه روي هم قرار داد و واحدهاي سازنده منفرد را به دلخواه عامل‌دار كرد.
به دليل امكان كنترل فوق‌العاده در هنگام توليد اين واحد‌ها و امكان كنترل فرآيند عامل‌دار كردن و افزودن لايه‌هاي بعدي به صورت فرومغناطيس و يا آنتي‌فرومغناطيس، مي‌توان نانوخوشه‌هايي با اسپين داخلي طراحي كرد.
در نهايت با افزودن يك لايه غيرمغناطيسي مي‌توان نانوخوشه‌هاي عامل‌دار را روي اين ذرات قرار داد.
توانايي كنترل اين فرآيندها تحولي شگرف را در حوزه‌هاي اسپينترونيك و حافظه‌هاي مغناطيسي مانند حافظه‌هاي مغناطيسي با ظرفيت بالا يا كامپيوترهاي كوانتومي ايجاد خواهد كرد؛ به عنوان مثال با ‌استفاده از اين نانوذرات مغناطيسي، قابليت ذخيره بيت‌هاي اطلاعاتي را، با تعيين جهت اسپين مغناطيسي آنها را كنترل كرد.
به گزارش ايسنا از ستاد ويژه توسعه فن‌آوري نانو، با فراهم شدن شرايط جهت ذخيره اطلاعات روي نانوذرات، حجم ذخيره سازي اطلاعات 100 برابر بيشتر از ميزان فعلي خواهد شد.
با عملي شدن اين پروژه‌ مي‌توان اطلاعات دو ميليون كتاب يا يك كتابخانه بزرگ را در فضايي كمتر از اندازه يك تمبر ذخيره كرد.
منبع : nabeghehagroup.blogfa.com


هیچ نظری موجود نیست: